Psychoterapia online

 

Bliskość, spokój, sprawczość — da się je odbudować.Psychoterapia online to praktyczny proces, który pomaga zrozumieć źródła trudności i wrócić do jakościowego życia — dla osób dorosłych, rodziców oraz młodzieży. Pracujemy nad ciałem, emocjami, przekonaniami i codziennymi nawykami. Konkretnie, bez „lania wody”, z poszanowaniem Twoich granic.

 

Dla kogo?

 

  • lęk uogólniony/napadowy, natrętne myśli, zamartwianie

  • obniżony nastrój, wypalenie, przeciążenie stresem, problemy ze snem

  • trudności w relacjach (komunikacja, granice, kryzysy, po zdradzie)

  • regulacja emocji, impulsywność, „wybuchy”, somatyzacje

  • żałoba, doświadczenia traumatyczne, PTSD (stabilizacja → praca)

  • wsparcie dla rodziców (plan domowy, współpraca ze szkołą)

  • młodzież: lęki szkolne/społeczne, przeciążenie technologią, samoocena

 

Jak pracujemy — krok po kroku

 

1. Konsultacja startowa (diagnoza funkcjonalna) — 60 min

 

Krótka mapa: objaw → kiedy się pojawia → co go podtrzymuje (myśli, emocje, napięcie, zachowania, środowisko). Oceniam bezpieczeństwo, ustalamy warunki poufności i zasady kontaktu. U młodzieży — jasne ramy współpracy z rodzicem.

 

2. Plan terapii (cele + kontrakt)

 

Definiujemy mierzalne cele (np. „redukcja lęku z 7/10 do 3/10”, „sen min. 6,5 h przez 14 dni”, „mniej kłótni, więcej rozmów”). Ustalamy format: indywidualnie / rodzinnie / hybryda.

 

3. Interwencje i trening

 

  • CBT/ACT: praca z unikaniem, ruminacją, przekonaniami rdzeniowymi; eksperymenty behawioralne.

  • EFT/elementy terapii par/rodziny: bezpieczeństwo emocjonalne, język potrzeb, rytuały naprawcze.

  • Regulacja układu nerwowego: oddech, uważność, praca z ciałem, higiena bodźców cyfrowych.

  • Ekspozycje (tam gdzie trzeba): stopniowane ćwiczenia w naturalnym środowisku (dom/szkoła/praca) z planem bezpieczeństwa.

  • Psychoedukacja & coaching nawyków: „trudne 20 minut”, mikrokroki, plan kryzysowy.

 

4. Praca domowa i mikro-nawyki

Krótko i realistycznie: dziennik nastroju/snu/naprężenia, 2–3 zadania tygodniowo (10–20 min). Zero perfekcjonizmu — liczy się regularność.

 

5. Ewaluacja i utrwalenie efektów

Monitorujemy postępy (skale, cele subiektywne, funkcjonowanie), korygujemy plan i wprowadzamy profilaktykę nawrotów.

 

Co wyróżnia mój sposób pracy?

 

  • Zero psychologicznego „żargonu”, 100% konkretu — od pierwszej sesji masz jasny plan.

  • Plan „na jutro” — po spotkaniu wiesz dokładnie, co ćwiczyć i jak mierzyć postęp.

  • Podejście zintegrowane — CBT/ACT/EFT + praca somatyczna; przy potrzebie łączymy z konsultacją lekarską.

  • Bez presji na „bycie idealnym” — budujemy bezpieczeństwo, ciekawość i spójność z Twoimi wartościami.

 

Forma, czas, częstotliwość

 

  • Sesja indywidualna: 60 min

  • Konsultacje rodzicielskie: 60 min

  • (Dla par — jeśli dotyczy): 75–90 min

  • Rekomendacja: co 1–2 tygodnie; zwykle 6–12 spotkań w pierwszym cyklu

 

Współpraca (gdy potrzebna)

 

W razie potrzeby rekomenduję konsultacje: lekarz rodzinny/psychiatra/neurolog/ginekolog/urolog/endokrynolog, modyfikację leków, diagnostykę snu. Psychoterapia dobrze łączy się z leczeniem medycznym — to zwiększa skuteczność.

Dyskrecja i etyka

 

Pracuję w oparciu o kodeks etyczny psychologa/psychoterapeuty. Poufność to standard. Ustalamy jasne zasady bezpieczeństwa i brak nagrywania bez zgody.

 

Jak zacząć?

 

  • Napisz kilka zdań, z czym przychodzisz (dorosły/młodzież, główny temat).

  • Otrzymasz propozycję pierwszych działań i terminy.

  • Po pierwszej konsultacji dostajesz konkretny plan pracy.

Skontaktuj się: iwonakkonisiewicz@gmail.com · tel. 505 300 813

 

Najczęstsze pytania (FAQ)

 

Czy psychoterapia online jest tak skuteczna jak w gabinecie?

 

Dla wielu problemów — tak. Kluczowe są: plan, regularność i poczucie bezpieczeństwa.

 

Czy w online da się robić „trudne” techniki (np. ekspozycje)?

 

Tak — często skuteczniej, bo ćwiczymy w realnym środowisku (dom/szkoła/praca) z planem bezpieczeństwa.

 

Jak wygląda praca z nastolatkiem?

 

Model triady: młody–rodzic–terapeuta. Krótsze moduły, kontrakt domowy, proste narzędzia i stały kontakt roboczy z opiekunem.

 

Co jeśli jestem „na skraju” i mam myśli samobójcze?

 

Najpierw bezpieczeństwo: procedury kryzysowe i lokalne wsparcie. Online dołączamy dopiero, gdy to bezpieczne.